Przymierze
Przystąpienie do Przymierza
Zgodnie ze Statutem Wspólnoty do przymierza może przystąpić ten, kto w okresie kandydackim rozpoznał swoje powołanie do tej Wspólnoty, złożył pisemna prośbę o przyjęcie i został dopuszczony do przymierza decyzją Moderatora. Rozpoznanie powołania do Wspólnoty uwzględnia nie tylko wewnętrzne poruszenia serca, utożsamienie się ze Wspólnotą i jej celami, ale także zdolność do życia według 12 Drogowskazów Wspólnoty.
Okres kandydacki jest też często czasem dopełnienia leczenia i uwalniania od wewnętrznych problemów i nałogów. W wypadku braku uwolnienia od nałogów alkoholizmu, nikotynizmu, lekomanii, narkomanii czy innych nałogów, które powodują zgorszenie, należy przedłużyć okres kandydacki do czasu wyleczenia. Podobnie należy postąpić w wypadku, gdy ktoś nie zachowuje sprawiedliwości, umiaru i roztropności lub ma trudności w uporządkowaniu swoich spraw małżeńskich i rodzinnych czy zawodowych (nieuporządkowane nadużycia, długi, oszustwa).
W wypadku przystępowania do przymierza małżonków, wymagana jest zgodna współmałżonka i jego deklaracja, że nie będzie przeszkadzał w uczestnictwie w życiu i działalności Wspólnoty.
Przystępowanie do przymierza odbywa się raz w roku. Osoby, które są w przymierzu, ale z ważnych przyczyn (np. zawodowych, rodzinnych lub z powodu choroby) nie mogą uczestniczyć w uroczystości odnowienia przymierza, po złożeniu wcześniej podania o przedłużenie członkostwa, mogą w ciągu miesiąca odnowić swe przystąpienie (w skróconej wersji) przed moderatorem lub na modlitewnym spotkaniu Wspólnoty w obecności moderatora.
Kto odstąpił od przymierza z własnej winy lub nie odnowił przymierza, jeżeli po roku lub po dłuższej przerwie chce znów przystąpić do przymierza, musi wyraźnie wzbudzić postanowienie trwania w przymierzu. Jeśli sytuacja będzie się powtarzać, to może powracać do przymierza tylko trzy razy. Po kolejnym odejściu nie będzie dlań żadnej drogi powrotu.
