Kapłańska
Formacja kapłanów
Kapłani mają starać się wraz z powierzonymi im wiernymi najpierw szukać Królestwa Bożego i Bożych planów. Trzeba, aby do tego przygotowywali się przez ciągłe studium Pisma św. i duchowości, szczególnie doktorów Kościoła w tej dziedzinie takich, jak św. Teresa od Jezusa i św. Jan od Krzyża, a także przez życie modlitwy i osobistą zażyłość z naszym Panem.
Mają nie poprzestawać na szukaniu światła tylko w zdobywanej wiedzy, ale też w Bożych natchnieniach korzystając z charyzmatu święceń i innych charyzmatów, którymi Bóg ich obdarza.
Kapłani winni pamiętać, że najbardziej przyczyniają się do uświęcenia innych, gdy sami wzrastają w świętości i ze swego kapłańskiego życia składają Bogu ofiarę miłą, zjednoczoną z jedyną ofiarą Jezusa Chrystusa.
Szczególnym wzorem i patronem kapłanów we Wspólnocie jest św. Józef. Będąc człowiekiem sprawiedliwym, nie chciał zniesławienia Maryi, która poczęła z Ducha Świętego. Po pouczeniu przez Boga nie boi się wziąć do siebie Matki i Jej Dziecięcia, które zbawi lud. W sytuacji zagrożenia ze strony Heroda ochrania Dziecię i prowadzi na bezpieczne miejsce. Podobna postawa powinna cechować kapłanów Wspólnoty, którzy mają być najpierw ludźmi sprawiedliwymi, którzy będą szukać sprawiedliwości i woli Bożej, a nie swych interesów i bezpieczeństwa dla siebie. Mają dbać o to, aby Wspólnota nie była zniesławiona, a jednak mają odważnie słuchać Boga i rozpoznawać dzieła, które są z Ducha Świętego, i nie bać się ich podejmować, nawet gdyby zdawały się po ludzku szaleństwem. Podejmowanie inspiracji Ducha Świętego, rozeznawanie jej i pójście za nią (po ewentualnej konsultacji z kierownikiem duchowym lub nawet z biskupem) jest podstawowym zadaniem Moderatora i innych kapłanów we Wspólnocie, która chce pozwolić się prowadzić Duchowi do zbawienia. Kapłani powinni ufać, że tylko dzieła Boże cechuje szczególna owocność i skuteczność. Stąd nie należy się ich obawiać, nawet za cenę wielkiej uciążliwości. Wreszcie kapłani mają ochraniać Wspólnotę i jej dzieła, również w tej sprawie wsłuchując się w głos Boga.
Lektury zalecane do osobistej formacji:
Garigou-Lagrange, Trzy okresy życia duchowego
o.Maria Eugeniusz od Dz.Jezus, Chcę widzieć Boga, Kraków 1998
Św. Katarzyma ze Sieny, Dialog o Bożej Opatrzności
W.Cyran, Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie
W.Cyran, Powołanie. Pojęcie, rozeznanie i kierownictwo duchowe
D.Wider, Duchowość dla wszystkich, Kraków 2001
Teologia biblijna, szczególnie tradycji prorockich i Nowego Testamentu
L.Stachowiak, Prorocy-Słudzy Słowa
J. Gnilka, Jezus z Nazaretu
J. Gnilka, Paweł z Tarsu
J. Gnilka, Teologia Nowego Testamentu
A.Dalbesio, Duch Święty w Nowym Testamencie, w Kościele, w życiu chrześcijańskim, Kraków 2001
J. Kudasiewicz, Matka Odkupiciela. Kielce 1996
J. Kudasiewicz, Odkrywanie Ducha Świętego, Kielce 1998
A. Jankowski, Kerygmat w Kościele apostolskim. Nowotestamentowa teologia głoszenia słowa Bożego, Częstochowa 1989
A. Jankowski, Królestwo Boże w przypowieściach
R. Schnackenburg, Nauka moralna Nowego Testamentu
K. McDonnell, G.T.Montague, Inicjacja chrześcijańska a chrzest w Duchu Świętym
A. Zwoliński, To już było, Kraków 1997
G. Amorth, Wyznania egzorcysty. Nowe wyznania egzorcysty. Egzorcyści i pscyhiatrzy
Wstęp do rytuału egzorcyzmów
W. Cyran, Modlitwa o uwolnienie a egzorcyzm
Teologia ewangelizacji i charyzmatów
Kierownictwo duchowe:
Szukanie woli Bożej
Życiorysy świętych
Katolicki Komentarz Biblijny, Warszawa 2001 (Vocatio)
Międzynarodowy Komentarz do Pisma Świętego, Warszawa 2000 (Verbinum)
X.Leon-Dufour, Słownik Teologii Biblijnej (- szersze hasła na temat pojęć teologicznych biblijnych)- F.Rienecker, G.Maier, Leksykon biblijny, Warszawa 2001 (Vocatio) (-solidne zwięzłe definicje pojęć biblijnych)
