Ostatnia aktualizacja 2012 r.

Początków Wspólnoty „Mamre” należy szukać w 1983 roku. Po letnich rekolekcjach jednej z grup Ruchu „Światło-Życie” w Osjakowie zawiązała się grupa modlitewna, która spotykała się głównie w Żarkach Letnisko. Jesienią 1984 r. rozpoczęły się comiesięczne spotkania modlitewne (tzw. Oazy Modlitwy) w Złotym Potoku, gdzie pracował ks. Stanisław, pierwszy opiekun grupy. We wrześniu tegoż roku ks. Tadeusz nadaje grupie nazwę „Mamre” od nazwy miejsca, gdzie pod dębami Abraham gościł u siebie Boga (Rdz 18).

W 1985 r. w Maczkach odbyły się pierwsze Rekolekcje Odpowiedzialnych Mamre (ROM I). Te rekolekcje uznano za rzeczywisty początek Wspólnoty „Mamre”. Kolejne spotkania modlitewne gromadziły do 300 uczestników. Wkrótce nastąpił okres rozproszenia Wspólnoty, choć wiele osób trwało w jedności modlitwy.

W 1989 r. ludzie ze Wspólnoty założyli fundację. W Święto Świętej Rodziny 1990 r. trzy rodziny powróciły do reguły „Mamre”. Rozpoczęła się ich działalność ewangelizacyjna m.in. przez prowadzenie kafejki „Family” koło Archikatedry Częstochowskiej i dystrybucję dewocjonaliów. W 1992 r. rozpoczęły się cotygodniowe spotkania „Reszty Mamre”. W 1994 r. na Jasnej Górze kilka rodzin przystąpiło do Przymierza. Odbywały się też rekolekcje i dni skupienia.

W 1997 r. dotychczasowy opiekun przeszedł do innego ruchu, a reszta Wspólnoty postanowiła zorganizować w Czarnieckiej Górze letnie rekolekcje dla rodzin, które prowadził ks. Andrzej, a pomocą służył ks. Włodzimierz. Temu ostatniemu ks. Arcybiskup wkrótce zlecił opiekę nad Wspólnotą i określenie prawnego miejsca tej grupy w Kościele. Nowy opiekun jako proboszcz Parafii p.w. św. Andrzeja Boboli w Częstochowie organizował cotygodniowe medytacje biblijne. W czasie kolejnych wakacji (1998 r.) odbyły się rekolekcje dla rodzin w Zaborzu i dla młodzieży w Żegiestowie. W 1998 r. miała miejsce kolejna wspólnotowa Wigilia, a w czasie ferii zimowych (1999 r.) odbyły się pierwsze zimowe rekolekcje w Rabce (ok. 80 osób). Rozpoczął się kolejny, niezwykle gwałtowny etap wzrostu Wspólnoty.

Rekolekcje wakacyjne Szczyrk `99 zgromadziły już 150 osób. Oparte były na Księdze Wyjścia z centralnym tematem przymierza. Po tych rekolekcjach w parafii ks. Moderatora rozpoczęły się spotkania modlitewno-formacyjne (raz na dwa tygodnie) połączone często z Mszą św. o uzdrowienie i z posługą charyzmatyczną. Na kolejnej Wigilii (1999 r.) grupa gościła Arcybiskupa Stanisława.

Owocem wspólnej pracy członków grupy Mamre i opiekuna był statut, który został zatwierdzony przez Arcybiskupa 14 lutego 2000 r, tym samym Wspólnota Przymierza Rodzin Mamre została erygowana i od tego dnia istnieje jako Wspólnota mająca kościelną osobowość prawną. Dnia 1 kwietnia 2000 r. odbyła się pierwsza statutowa uroczystość przystąpienia do Przymierza 28 członków. Przyjęto do wspólnoty także ok. 60 kandydatów.

Wcześniej odbyły się rekolekcje w Brennej, a następnie latem dwie tury rekolekcji: w Jarosławiu i w Szczyrku, w których obok rodzin i świeckich uczestniczyli też liczniej klerycy Częstochowskiego Wyższego Seminarium Duchownego, księża i siostry zakonne. Wigilię jubileuszową 2000 r. Wspólnota przeżyła z udziałem biskupa Jana Wątroby. W lutym 2001 r. odbyły się rekolekcje dla członków i kandydatów Wspólnoty. Miały one charakter warsztatów ewangelizacyjnych, aby lepiej przygotować się do gwałtownie rozwijającej się misji ewangelizacyjnej. Kolejne miesiące były wypełnione nie tylko formacją wewnątrz Wspólnoty, ale także licznymi rekolekcjami prowadzonymi przez „Mamre” w parafiach, szkołach oraz w zgromadzeniach zakonnych. Wakacyjne rekolekcje ewangelizacyjne (3 turnusy) w Szczyrku i Skorzeszycach odbyło blisko 400 osób, w tym blisko 300 osób spoza Wspólnoty.

W zimowych rekolekcjach formacyjnych 2002 r. opartych na treści Pierwszego Listu św. Piotra (temat: „Życie ochrzczonego w świecie”) wzięło udział ok. 200 osób wraz z dziećmi, księżmi, klerykami oraz siostrami zakonnymi. Wielką uroczystością dla Wspólnoty było wspólne przeżycie po raz pierwszy Triduum Paschalnego. W czasie kwietniowej formacji gościliśmy Pasterza Kościoła Częstochowskiego J.E. Abpa Stanisława Nowaka. Również J.E. Bp sosnowiecki Adam Śmigielski, który zezwolił na działalność Wspólnoty na terenie tamtejszej diecezji, czego konsekwencją było m.in. weekendowe spotkanie formacyjne w parafii p.w. św. Tomasza w Sosnowcu. Wspólnota była już obecna na terenie 7 diecezji. Dla tych wszystkich, którzy chcieli pogłębić znajomość Pisma Świętego zorganizowane zostały weekendowe szkoły biblijne w Ośrodku Rekolekcyjnym „Święta Puszcza” w Olsztynie oraz krąg biblijny w Radiu „Fiat”.

Ze względu na wielką liczbę osób przybywających z całej Polski i brak miejsc w kościołach, w których dotychczas spotkania miały miejsce, spotkania ewangelizacyjne przeniesione zostają do bazyliki archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie, jednej z największych bazylik w Europie.

„Żywe jest Słowo Boże i skuteczne” (Hbr 3,12), dlatego głoszone obficie Słowo Boże w czasie comiesięcznych Mszy św. o uzdrowienie, gromadziło coraz większą ilość osób. Stąd zrodziła się potrzeba zorganizowania czterech turnusów rekolekcji wakacyjnych, w których uczestniczyło blisko 500 osób w większości całych rodzin. Temu dziełu ewangelizacji, oprócz członków i kandydatów Wspólnoty, ofiarnie służyli kapłani (18), klerycy (25), jeden brat zakonny, a także siostry zakonne (5), których posługa wobec najmłodszych była niezwykle owocna. Obsługa stale powiększającej się Wspólnoty wymagała nowych rozwiązań, dlatego na statutowym Walnym Zgromadzeniu zapadła decyzja o utworzeniu przy Moderatorze Sekretariatu, w który m.in. opracowuje pomoce, np. płyty CD zawierające materiał z rekolekcji i spotkań formacyjnych, broszury formacyjne itp. Jednocześnie Wspólnota wydała kilka nowych książek autorstwa ks. Moderatora, służących formacji członków i kandydatów Wspólnoty, jak również wszystkich chcących pogłębić swą relację z Jezusem Chrystusem i Jego Kościołem.

Z roku na rok wzrasta liczba osób przystępujących do Przymierza, średnio o ok. 120 osób (nie licząc dzieci), a także sympatyków Wspólnoty (ok. 800 osób). Powstało kilka grup formacji miesięcznej (po ok. 120 osób) odbywającej się w ośrodku rekolekcyjnym Towarzystwa Chrystusowego. J.E. Biskup Gliwicki Gerard Kusz mianował na opiekuna tamtejszej grupy ks. Artura, a Biskup Sosnowiecki, Adam Śmigielski zlecił tę funkcję ks. Andrzejowi.

Wielką radością jest gromadząca się w coraz większej liczbie młodzież, dla której od 2004 r. organizowane są specjalnie spotkania ewangelizacyjno-modlitewne,  w różnych parafiach Archidiecezji Częstochowskiej. Swoje szczególne miejsce we Wspólnocie zaznaczyła diakonia charytatywna, która ze swoją wieloraką posługą dociera do wielu potrzebujących (poczynając od chleba, poprzez ubrania, sprzęt gospodarstwa domowego, opał na zimę, poprzez pielęgnację osób chorych, zapewnienie pracy bezrobotnym, pomoc w opiece nad dziećmi, hospitalizację itd.), zgodnie ze słowami Jezusa: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.

Różnorodność posług wymaga coraz większej specjalizacji, stąd każda posługa rekolekcyjna poprzedzona jest warsztatami, np. dla wychowawców opiekujących się dziećmi, dla animatorów małych grup, modlitwy wstawienniczej, lektorów, animatorów liturgicznych oraz muzycznych i innych. Dzięki życzliwości Arcybiskupa Archidiecezji Częstochowskiej Stanisława Nowaka i Częstochowskiego Wydawnictwa Archidiecezjalnego, Wspólnota wynajmuje pomieszczenia na  Sekretariat i Oratorium, w którym, oprócz codziennej Eucharystii, odbywają się wspólnotowe spotkania formacyjne poszczególnych stopni formacji kandydackiej i członkowskiej.

W roku 2005 już w kilkunastu diecezjach zostały zawiązane małe grupy skupiające osoby mieszkające blisko siebie, m.in. w Częstochowskiej (ok. 223 osób), Gliwickiej (98), Bielsko-Żywieckiej (55), Wrocławskiej (14), Łowickiej (12), Sosnowieckiej (72), Krakowskiej (27), Włocławskiej (11), Katowickiej (6), Warszawskiej (6), Łódzkiej (22) i innych. Ze Wspólnotą związane są również osoby spoza Polski, np. z Nigerii czy Francji, co stawia przed nami nowe zadania. Pan Bóg działa z ogromną mocą wobec wszystkich, którzy są otwarci na Jego łaskę. Szczególnie jest to widoczne na spotkaniach młodzieżowych, na których gromadzą się licznie ludzie młodzi, zjeżdżający do Częstochowy autokarami, już w tej chwili w setkach osób.

Ludzka bieda materialna wymaga wielkiego zaangażowania od wszystkich ludzi dobrej woli, wrażliwych na ludzkie cierpienie, aby byli w stanie obsłużyć wszystkich potrzebujących. Stąd coraz więcej osób ze Wspólnoty, także spośród ludzi młodych, angażuje się w różnorodną pomoc, np. poprzez zakupy dla osób starszych, niepełnosprawnych, chorych, poprzez ich pielęgnację, sprzątanie mieszkań, remonty mieszkaniowe, załatwianie spraw urzędowych, płacenie zaległych rachunków, zakup węgla na zimę, zbiórki odzieży itp. Osoby uczestniczące w spotkaniach otwartych Wspólnoty  coraz bardziej otwierają swoje serca dla potrzebujących i składają swoje dary pieniężne i materialne.

Z roku na rok w Mszach św. i spotkaniach ewangelizacyjnych organizowanych przez WPR Mamre uczestniczy coraz większa liczba osób, których bieda duchowa wydaje się być o wiele większa od materialnej. Da się zauważyć wielki głód Boga, życia duchowego szczególnie u młodych ludzi. Jednak obficie głoszone Słowo Boże i czynny udział w sakramentach świętych, sprawia, że Pan Bóg przychodzi z mocą zbawczą, uwalnia i uzdrawia, odnosi zwycięstwo w licznie zgromadzonych. W czerwcowym spotkaniu ewangelizacyjnym przed wakacjami w roku 2008 w kościele parafialnym św. Józefa uczestniczyło ponad 2000 osób. Różnorodną posługę na spotkaniach podejmuje wielu kapłanów, którzy gorliwie, nieraz do późnych godzin nocnych spowiadają i modlą się nad ludźmi, oraz wielu członków i kandydatów Wspólnoty (w tym także dzieci i młodzież), których z końcem 2007 było ponad około 800 osób z kilkunastu diecezji. Jednak posługa jaką podejmujmy wydaje się być niewystarczająca. Znaczna część z osób w najcięższych stanach duchowych  (opętania, zniewolenia, głębokich zranień itp.) wymaga dłuższego pochylenia się nad nimi, ofiarności, czasu i miłości. Wiele kosztuje wyrwanie duszy diabłu, zatem słowa Jezusa są aktualne i dzisiaj „żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało”(Mt 9, 37b).

W 2008 roku odbyły się cztery turnusy warsztatów rekolekcyjnych zimowych oraz liczba rekolekcji letnich znowu wzrosła do siedmiu, w tym trzech rekolekcji ewangelizacyjnych. W sumie uczestniczyło w nich ponad 1300 osób, w tym wielu kapłanów i kleryków co było naszą ogromną radością.

Prężny rozwój posługi charytatywnej prowadzi do powstania Fundacji Świętego Barnaby w 2008 roku. Z racji wielości zadań w zakresie pomocy innym, stworzona Fundacja może doskonalej, docierać z pomocą do potrzebujących. Dzięki ukonstytuowaniu Fundacji poszerzyły się możliwości pozyskiwania wsparcia finansowego (np. 1%).

Kolejny 2009 rok w rozwoju wspólnoty przyniósł kolejny rozrost. Liczba rekolekcji zimowych wzrosła do pięciu, a z kolei wakacyjnych turnusów było juz o trzy więcej niż w roku poprzednim – 10 (w tym cztery turnusy ewangelizacyjne). W sumie liczba osób zgromadzonych na tych ćwiczeniach duchowych wyniosła ponad 2000 osób z czego około 250 osób zadeklarowało chęć dalszej formacji we Wspólnocie. Tym samym liczba osób we wspólnocie w 2009 roku wraz z dziećmi wynosiła juz 1050. Wspólnota prowadziła także rekolekcje za granicą, były to parafialne rekolekcje w polskim Kościele Polskiej Misji Katolickiej w Cardiff, Wielka Brytania. 

Następny rok przyniósł dalszy rozrost dzieł Wspólnoty. W 16 turnusach rekolekcji zimowych jak i letnich uczestniczyło 2300 osób z czego na drogę formacji we Wspólnocie wstąpiło 284 osób. Zwiększyła się także liczba kapłanów uczestniczących w rekolekcjach i w 2010 roku wyniosła 50, z których to wielu podejmuje dalej formacje we Wspólnocie, a także organizuje grupy parafialne oparte na formacji Wspólnoty Przymierza Rodzin Mamre, oraz organizuje wspólne wyjazdy dla młodzieży i dorosłych na spotkania ewangelizacyjne. W miesiącach wiosennych i jesiennych, w dalszym ciągu Wspólnota podejmowała organizowanie spotkań ewangelizacyjnych z Mszą Świętą o uzdrowienie/uwolnienie co najmniej dwa razy w miesiącu, dla młodzieży jak i dla dorosłych. Kolejnym ruchem Wspólnoty w ramach rozwoju działalności ewangelizacyjnej było uruchomienie radia internetowego, w którym na trzech kanałach można usłyszeć, do dzisiaj, wysłuchiwać kazań, konferencji zebranych przez lata działalności Wspólnoty. W tym też roku z radością zaobserwowaliśmy fakt największej liczby powołań kapłańskich i zakonnych spośród członków, kandydatów i sympatyków Wspólnoty, i tak 10 chłopców i dwie dziewczyny wstąpiły do seminariów czy zakonów.

Zwyczajem we Wspólnocie jest też modlitwa. Wspólnota Mamre już od 2000 roku podjęła stałą modlitwę w intencji kapłanów, którzy dla wszystkich ludzi są wielkim darem.

W 2011 roku uroczystość Przymierza WPR Mamre zostaje przeniesiona z dotychczasowego terminu tj. Święto Świętej Rodziny na październik – miesiąc Maryjny przez co po raz pierwszy uroczystość przymierza odbyła się na terenie Wspólnoty w Albertowie.

W 2008 roku została zakupiona posiadłość Wspólnoty w Albertowie, gmina Lipie. Ta inwestycja ma na celu stworzenie ośrodka rekolekcyjno-formacyjnego, gdzie Wspólnota będzie mogła swobodnie organizować wszelką ewangelizację (rekolekcje, warsztaty, Msze o uzdrowienie, formacje dla członków i kandydatów itp.) przez cały rok. Po trzech latach prac wyremontowano stare budynki, które zaadoptowano na kaplicę, kuchnię oraz hotelik. Dzięki temu możliwe było zorganizowanie pierwszych rekolekcji wspólnotowych „u siebie”, latem 2011 roku. Wiosną 2012 na tym terenie ma rozpocząć się budowa ośrodka rekolekcyjnego, który docelowo ma pomieścić ok. 200 osób wraz z kaplicą/ kościołem.

  Zaś w 2012 roku od Wspólnoty Świętego Franciszka Salezego został nabyty budynek z kaplicą p.w. św. Jadwigi Królowej w Częstochowie przy ul. Zawierciańskiej, który m.in. służy jako sekretariat Wspólnoty i miejsce spotkań modlitewnych i formacyjnych dla mniejszych grup.

Wspólnota w liczbach

Wspólnota działając w Kościele zasłuchując się w Słowo Boże, otwierając się na nie wydaje owoce adekwatnie do odpowiedzi danej Słowu Bożemu. I tak przez lata wspólnota rozwija się w liczbę wiernych, księży sympatyzujących ze wspólnotą a także o grono sympatyków – tych którzy nie angażując się w pełni w życie i formację wspólnoty trwają przy niej, korzystając z modlitwy, spotkań ewangelizacyjnych.

Pomóc unaocznić błogosławieństwo, jakiego Bóg udziela Wspólnocie przez te wszystkie lata, pozwoli poglądowe, graficzne, zestawienie liczb członków, kandydatów, osób (świeckich jak i kapłanów) uczestniczących w rekolekcjach na przestrzeni lat.

Zestawienie. Wspólnota w liczbach w latach 1997-2011 (Prawa skala osi Y odpowiada danym zaznaczonym kolorem niebieskim)

Rozrost wspólnoty, coraz bardziej powiększające się szeregi tych, którzy na drodze Wspólnoty pragną w Kościele kroczyć ku zjednoczeniu z Chrystusem przedstawia Zestawienie. Stopniowo wzrastająca liczba członków wraz z KMW (KMW - kręgów modlitewnych wspomożycieli dzieł ewangelizacji tych członków którzy z różnych przyczyn nie mogą wypełniać pełni obowiązków członka Wspólnoty) powodowała wzrost liczby małych grup, tj. podstawowej jednostki formacyjnej we Wspólnocie skupiającej pod kierownictwem animatora, członków i kandydatów danego regionu.