Jak wstąpić do Mamre

Jak wstąpić do naszej Wspólnoty? Jakie trzeba spełnić warunki? Kto nie może być przyjęty w poczet członków Mamre?

Kandydatem do Wspólnoty staje się osoba, która nie tylko sympatyzuje ze Wspólnotą, ale pragnie i decyduje się podjąć stałą formację we Wspólnocie według jej duchowości określonej przez dwanaście Drogowskazów, a swoje pragnienie wyraziła na piśmie w formie podania złożonego na ręce Moderatora i przyjętego przez niego.

             Kandydować do Wspólnoty może ten, kto ukończył (lub z 1.X danego roku kończy co najmniej 15 lat), nie tylko zapoznał się wstępnie z charakterem Wspólnoty i jej duchowością oraz ze sposobem jej funkcjonowania i życia członków, lecz także kto przeszedł etap ewangelizacji w naszej Wspólnocie.

             Praktycznie oznacza to:

 ·         zapoznanie się z charyzmatem Wspólnoty (np. na tutejszej stronie WWW lub w Informatorze Wspólnoty)

 ·         uczestniczenie jakiś czas (co najmniej 2-3 razy) w ewangelizacyjnych spotkaniach otwartych Wspólnoty (tzw. Mszach św. o uzdrowienie) w ciągu roku lub w rekolekcjach/misjach ewangelizacyjnych prowadzonych przez Wspólnotę w szkołach lub parafiach (to jest warunkiem przyjęcia na rekolekcje wakacyjne)

 ·         udział w wakacyjnych 10-ciodniowych rekolekcjach ewangelizacyjnych MAMRE (warunek bezwględny)

 ·         po tych rekolekcjach złożenie podania o przyjęcie w poczet kandydatów do Wspólnoty, by od października podjąć systematyczną formację.

         Na kandydatów do Wspólnoty nie należy przyjmować: 

• osób żyjących w związkach niesakramentalnych;
• byłych apostatów, którzy nie mają zdecydowanej woli trwania w Kościele Katolickim;
• osób wymagających poważniejszego uwolnienia lub uzdrowienia (np. chorych psychicznie, byłych satanistów (jak długo nie osiągną koniecznej wolności i zdrowia), którym Wspólnota nie odmawia jednak pomocy i miłości;
• osób poważnie zniewolonych przez nałogi i używki (jak długo nie zostaną uzdrowieni czy uwolnieni).

Ks. dr WŁODZIMIERZ CYRAN

Rozeznanie powołania do Wspólnoty

(– tu konieczna jest pomoc animatorów)

A. Warunki rozeznania:

1. Jasne określenie charyzmatu Wspólnoty: charyzmat jest określony, ale jest w pewien sposób dynamiczny i otwarty. Założyciel praktykuje go odpowiednio do swych zdolności i osobistych darów. Każdy inny na swój sposób, odkrywając bogactwo działania Ducha Świętego. Sformułowanie jest w statucie i w Drogowskazach oraz w interpretacji Drogowskazów podanych przez Moderatora, ewent. w kwestiach nie zapisanych – pytać. Gdy charyzmat nie jest postrzegany jako konkretnie określony, trudno mówić o jakimkolwiek rozeznaniu i identyfikowaniu się z daną drogą życia chrześcijańskiego.

2. Potrzeba wspólnego dzielenia się:

- owocami nadprzyrodzonymi praktykowania charyzmatu (a nie jego niepraktykowania! – kto nie praktykuje nie wchodzi na drogę Wspólnoty i nie powinien się odzywać; może natomiast wobec animatora lub kierownika duchowego wyrażać swoje trudności i szukać sposobu zaradzenia im lub szukać innej drogi dla siebie)

- owocami nadprzyrodzonymi (tj. od Ducha Świętego, nie naturalnymi) charyzmatu przeżywanego w bardzo osobistej i indywidualnej interpretacji, pozostającej nadal w ramach sformułowanego charyzmatu Wspólnoty.

Rozeznanie powołania do Wspólnoty utrudnia lub nawet uniemożliwia nieuczciwość względem siebie i innych, wynikająca z ludzkich emocji, przywiązań, niemożności wyobrażenia sobie teraz funkcjonowania poza grupą. Animator ma zadanie rozpoznać taką sytuację i pomóc osobie znaleźć miejsce w innej grupie formacyjnej poza Wspólnotą.

B. Co to znaczy odkryć powołanie do Wspólnoty „MAMRE”?

1. Odkryć swe powołanie do zbawienia i do świętości: Czy chcesz być święty? Czy chcesz naśladować Jezusa na wąskiej drodze krzyża? Czy ze wszystkich sił pragniesz i postanawiasz zrobić wszystko, aby wiarą i życiem odpowiedzieć na Boże powołanie do zbawienia? Czy dla ciebie jest najważniejsze to, aby być zbawionym?

- jeśli nie, nie nadajesz się do Wspólnoty, a nawet do Kościoła.

2. Odnaleźć swą identyfikację z Kościołem Katolickim w posłuszeństwie wiary (wierzyć jak Kościół), w jedności z papieżem i biskupami, we współudziale w sakramentach, wreszcie w communio (wspólnocie) osób: Czy znasz wiarę Kościoła (np. wyrażoną w KKK cz.I i II)?  Czy masz zaufanie i posłuszeństwo wobec papieża i biskupów? Czy czynnie uczestniczysz w życiu sakramentalnym? Czy rozumiesz, że Bóg nie zbawia nas w pojedynkę, ale gromadzi we wspólnotę wierzących? Czy pragniesz budować wspólnotę osób dążących drogą zbawienia w jednym Kościele Katolickim? Czy dbasz o dobre imię Kościoła Katolickiego?

- jeśli nie, nie masz pełnej jedności z Kościołem Katolickim i ze Wspólnotą „MAMRE”

3. Odnaleźć swe powołanie do kroczenia drogą charyzmatu Wspólnoty „MAMRE”: Czy znasz dobrze statut i Drogowskazy Wspólnoty? Czy akceptujesz je w pełni, w interpretacji podanej przez Moderatora? Czy akceptujesz w pełni duchowość Wspólnoty z jej charakterystycznymi rysami? Czy po udziale we Wspólnocie spodziewasz się dokładnie tego, co jest celem Wspólnoty, czy spraw sprzecznych z celami Wspólnoty?

- jeśli nie akceptujesz choć w części istotnych cech charyzmatu Wspólnoty i jej głównych celów, „MAMRE” nie jest twoją drogą zbawienia w Kościele.

4. Odnaleźć się nie tylko w teoretycznych założeniach, ale także w praktycznej, aktualnej i rzeczywistej realizacji charyzmatu Wspólnoty. Nie chodzi o kopiowanie Moderatora w jego bardzo indywidualnym sposobie realizacji charyzmatu, ale w przyjętej drodze realizacji dla wszystkich. Na które praktyki wynikające z charyzmatu nie zgadzasz się i ich nie akceptujesz?

- jeśli usłyszysz pouczenie, że one są istotne w charyzmacie, a ty ich nie akceptujesz, to nie jest twoja droga.

5. Identyfikować się ze wspólnotą konkretnych ludzi: Czy znając ludzkie słabości osób w tej wspólnocie decydujesz się nadal na wspólnotę miłości i na współpracę w możliwie doskonałej jedności z Moderatorem i z innymi członkami Wspólnoty?

- jeśli nie, to ta wspólnota będzie dla ciebie tylko wielkim krzyżem i może nawet przeszkodą w drodze do świętości, więc lepiej idź z inną grupą w tym samym Kościele.

6. Mieć stałą postawę zasłuchania w słowo Boże i szukania wpierw królestwa Bożego: Czy masz pragnienie i wolę nieustannego odkrywania woli Bożej, by iść za Bożym prowadzeniem, a nie za swoimi pomysłami czy upodobaniami? Czy masz pozytywne nastawienie do proroctwa (które oczywiście trzeba rozeznawać) i do osób odpowiedzialnych za rozeznawanie woli Bożej dla Wspólnoty? Czy sam podejmujesz codzienny trud słuchania i poznawania woli Bożej dla Wspólnoty i dla ciebie?

- jeśli nie, to nie odnajdziesz się w tej Wspólnocie, gdzie zasadniczą rolę odgrywa aktualne szykanie woli Bożej przez otwieranie się na natchnienia Ducha Świętego, na Słowo Boże, na nauczanie Kościoła, wreszcie na charyzmaty. Będziesz się czuł niepewnie, będziesz może zatruwał Wspólnotę swoimi wątpliwościami i podważaniem rozeznania wspólnotowego. Więc nie jest to droga dla ciebie.

7. Zakładając powyższe identyfikowanie się ze Wspólnotą w Kościele trzeba odnaleźć swój specyficzny sposób realizacji już określonego charyzmatu Wspólnoty, rozpoznając swoje osobiste charyzmaty i powołanie w ramach charyzmatu i powołania Wspólnoty. Czy odkrywasz szczególne Boże przynaglenia i charyzmaty do pełnienia szczególnych dzieł i zadań we Wspólnocie, które są zgodne z charyzmatem ogólnym Wspólnoty?

- jeśli nie, to będziesz biernym obecnym we Wspólnocie, który ją wyjaławia, a nie przynosi nadprzyrodzonych owoców współpracy z Duchem Świętym, a po czasie znudzonym, może zazdrosnym i niezadowolonym.